1990 yılı ilkbaharıydı. Bir ikindi vakti yeni gittiğim New York’taki Columbia Üniversitesi’nin bahçesinde College Walk olarak isimlendirilen 116. Cadde’de yürüyordum. Kulağıma ezan sesi gelmeye başladı. Bir anda bunun memleket özleminden kaynaklanan bir yanılsama olduğunu düşündüm. Sesin geldiği istikamette yürümeye başladım. Ayaklarım beni doğu yönüne götürdü. Morning Side Drive’a ulaştım ve caddeden karşıya geçtim. Yol sona ermişti. Balkona benzeyen gözetleme noktasında durdum. Harlem’e yukarıdan bakıyordum. Dikkatle dinledim. Ezan sesi Harlem’deki Malcolm X Camii’nden geliyordu. O anda yaşadığım karmaşık hisleri anlatamam. Amerika’nın Hollywood filmlerine yansımayan bir yüzü ile karşılaşmaktan dolayı şaşkındım.

Hürriyet, özgürlük ve vatan uğrunda geçmiş bir asrın şahidi, kahramanı, zulüm dağlarının yenilmez kartalıdır Barat Hacı. Barat Hacı, 16 Ekim 1910’da, İpek Yolu’nun en işlek geçitlerinden biri olan Kaşgar’ın İpekçiler Sokağı’nda tüccar bir ailenin çocuğu olarak hayata gözlerini açar. Henüz sekiz yaşındayken babası onu okuması için şehir dışındaki Kasım Hoca’ya gönderir. Bir süre medresede eğitim gördükten sonra babasının dükkânında çalışmaya başlayan Barat Hacı’nın mücadele saflarında yer alması ise 1931’de Doğu Türkistan’ın Kumul şehrinde Mançu-Çin istilasına karşı başlatılan direnişle filizlenir. İşte Barat Hacı, sömürgeye, zulme, adaletsizliğe ve cehalete karşı ilk adımını bu harekete katılmakla atar.

Naci el-Ali, 1938 yılında Filistin’in kuzeyindeki Şecere köyünde dünyaya gelir. 1948 yılında 10 yaşındayken ailesi ile birlikte yaşadıkları topraklardan sürgün edilerek Lübnan’daki Aynu’l-Hilva Mülteci Kampı’na yerleşir. Hayatına dair hatıralarını, özlemlerini ve umudunu kalın duvarlar ardında bırakarak yoluna devam eder Naci el-Ali. Omuzlarında esaretinin ağır yükü ve boynunda, bir gün sona ereceğini düşündüğü sürgünün ardından kavuşacağı evinin anahtarı vardır. Mülteci kampının soğuk ve acımasız dehlizlerinde, çizgilerindeki anlamlı duruşuyla milyonlara kırgınlığını ve yitirilen çocukluğunu anlatmaya çalışır. Küçük bir çocukken duvarlara derin çizgiler kazır. Yıllar sonra kendisi ve kendisi gibi iltica ettirilerek insani haklarından mahrum bırakılmış insanları anlatan bir karikatür çizer. 10 yaşına hapsettiği çizgi kahramanı “Hanzala” direnişin sembolü haline gelir. Çizgi karakter Hanzala’nın en belirgin özelliği, yüzünün dünyaya dönük olmasıdır. Naci el-Ali’nin 10 yaşındaki kahramanının yüzünü göstermesi, Filistin’e geri dönmesine ve Ortadoğu’nun bağımsızlığına kavuşmasına bağlıdır. Ellerini arkasında buluşturan Ali’nin Hanzala’sı bu muhalif duruşuyla yaşananları, kalabalığı ve onların kayıtsızlıklarını sessiz bir biçimde protesto eder.

Kendi döneminde alternatif bir nesil oluşturmada önemli ilerlemeler sağlayan Benna, kendi döneminde dünyanın en büyük İslam cemaatlerinden birini oluşturmayı başardı. Onun bıraktığı miras kendisinden sonra katlanarak büyüdü ve bugün Arap dünyasının en güçlü İslami siyasi hareketi durumuna geldi. Benna, bir ideolojik yapı kurmaktan ziyade, mükemmel bir teşkilat çalışması ve sistematiği ortaya koyarak, 20. yüzyıldaki mücadele yönteminin sınırlarını çizmiş oldu.